Warunkiem zdrowia psa nie są częste wizyty u lekarza weterynarii, lecz codzienne przestrzeganie niezbędnych zasad, takich jak:
1. odpowiednia dieta i stałe pory posiłków,
2. czyste, stałe, zaciszne i odpowiedniej wielkości (około 90 cm) legowisko,
3. codzienna porcja ruchu w formie spaceru, niezależnie od ew. wybiegu,
4. regularne dbanie o czystość, to jest codzienne szczotkowanie i częste sprawdzanie uszu.
Psy przepadają za szczotkowaniem. Poza miłymi doznaniami czysto fizycznymi jest to moment bardzo bliskiego, nie dzielonego z nikim, kontaktu z panem (panią). U rottweilerów codzienne szczotkowanie eliminuje konieczność częstych kąpieli. Wyjątkiem są drastyczne przypadki, kiedy pies wytarza się w jakimś obrzydlistwie i trzeba go natychmiast wykąpać. Wtedy należy wymyć go dwukrotnie odpowiednim szamponem, dokładnie spłukać i wytrzeć ręcznikiem specjalnie poświęconym na ten cel. Podczas kąpieli nie myjemy głowy. Oczy przemywa się tamponem z waty, zwilżonym ciepłą wodą bez mydła. Uszy czyścimy przy pomocy wacików, mając na względzie wyjątkową delikatmość naskórka. Krótka sierść na głowie i kufie nie wymaga mycia, wystarczy szczotkowanie i polerowanie flanelą. Unikać należy kąpieli przed wystawą ponieważ miekka, pozbawiona warstewki tłuszczowej szata może wzbudzić zastrzeżenia sędziego. Najlepiej, jeżeli jest to konieczne, wykąpać psa dwa tygodnie przed wystawą. Ciepła kąpiel z użyciem środków chemicznych usuwa z sierści tłuszcz i może podrażnić skórę, dlatego ważne jest dokładne spłukanie szamponu. Zalecenie ograniczenia kąpieli do niezbędnego minimum nie należy mylić z pływaniem w różnych czystych zbiornikach wodnych czy rzekach. Rottweiler bardzo lubi wodę, a pływanie jest doskonałym treningiem, świetnie rozwijającym zwłaszcza klatkę piersiową.
Czesanie psa rozpoczynamy szczotką niezbyt gęstą, z dość sztywnego włosia, usuwając z całego psa kurz, różne paprochy i martwe włosy. Do następnego etapu pielęgnacji włosa najodpowiedniejsze są dwie szczotki gumowe, którymi oburącz ściągamy brud oraz używając następnie gęstego, metalowego grzebienia, dokładnie usuwamy martwe włosy, co jest szczególnie ważne w okresie linienia. Wymienione przedmioty powinny być myte po każdym użyciu.
Do zabiegów higienicznych i konieczności zarazem, zaliczyć należy przyzwyczajenie naszego pupila do wycierania go po spacerze w słotne dni, a zwłaszcza do wycierania łap. Po kilkunastu zabiegach nasz rottweiler sam będzie podawał łapy do wytarcia.
Celowe jest czyszczenie zębów z odkładającego się kamienia u osobników dorosłych, zwłaszcza kilkuletnich. Nie wykonywanie tego zabiegu sprzyja psuciu się zębów oraz może prowadzić do stanów zapalnych dziąseł. Można to zrobić poprzez zabawę z psem, polegającą na tarmoszeniu trzymanej przez pana szmaty (czystej) nasączonej nieco 3% wodą utlenioną. Najprościej jednak jest podawać pieskowi po jedzeniu - twardy suchar z chleba czy bułki. Należy to jednak robić bardzo konsekwentnie, niemal zawsze, wtedy, nawet u starego psa, zęby będą czyste.
Trzeba także pamiętać o przemywaniu oczu co jakiś czas, n.p. esencją herbacianą (nigdy rumiankiem, który rozjaśnia sierść wokół gałki ocznej).
Ważna jest korekta długości pazurów. Należy to robić ostrożnie, odpowiednimi cążkami. U psów z poprawnie ukształtowanymi kośćmi palców stopy i łapy oraz dobrym ukątowaniem kończyn pazury same ścierają się podczas spacerów.
Niezbędne są szczepienia wg zaleceń lekarza weterynarii oraz usuwanie wszelkich pasożytów, gdyby się pojawiły.
Częsty kontakt i przyjazne odnoszenie się do psa korzystnie wpływają na jego ogólną kondycję.
Biorąc szczenię do domu dobrze jest nawiązać kontakt z jednym lekarzem weterynarii, który odtąd będzie regularnie opiekował się naszym rottweilerem. On również poda niezbędne szczepionki przeciwko parwowirozie, nosówce i innym psim chorobom. Szczepienie przeciw wściekliźnie, dokonywane w późniejszym terminie, jest obligatoryjne, dobrze jest jednak mieć potwierdzenie szczepienia, gdyż w razie pogryzienia poszkodowany uniknie serii bolesnych zastrzyków. Na temat szczepionek aktualnie dostępnych najlepiej skonsultować się z lekarzem prowadzącym. Po szczepieniu przeciwko parwowirozie i nosówce celowa jest dwutygodniowa kwarantanna.
Szczepienia są niesłychanie ważne i nie należy ich zaniedbywać, zwłaszcza w przypadku szczeniąt chowanych w warunkach miejskich i mających częsty kontakt z innymi psami podczas spacerów w parkach i na skwerach. Należy je powtarzać, a w pierwszym roku życia psa powinno mieć miejsce co najmniej trzykrotne szczepienie przeciwko parwowirozie, nosówce itd.
w skrócie:
- zapewniamy legowisko – w miejscu jak najmniej odosobnionym , nie w przejściach w których bez przerwy, ktoś przechodzi, tak by piesek miał jak najwięcej spokoju
- dbanie by pies miał w misce-1 zawsze czystą wodę, mycie miski od karmy po posiłku psa. Woda powinna być dla psa stale dostępna, często wymieniana – czysta.
- nauka załatwiania potrzeb naturalnych (opisane w podstawy wychowania)
- obgryzanie butów, kapci – pilnować należy by były schowane, ze względu na to, iż mogą łatwo stać się nośnikami drobnoustrojów
- dużo wypoczynku , spania dla szczeniaka –zapewniony spokój.
- odpowiednie szczepienia – w odpowiednim terminie – informacje u weterynarza
- usuwanie pasożytów
- codziennie szczotkować sierści (szczotki gumowe do pielęgnacji, gęsty metalowy grzebień do usuwania martwych włosów). Szczotki myć po każdym użyciu.
- często sprawdzać uszy
- wycieranie psa po spacerze ( w „mokre” dni), zwłaszcza łapy
- czyszczenie zębów u osobników dorosłych (z kamienia): bawić się z psem tarmoszącym szmatę nasączonej wodą utlenioną lub podawać po posiłku twardy suchar z chleba lub bułki – regularnie.
- przemywanie oczu: co jakiś czas np. esencją herbacianą ( nie rumiankiem)
- dużo ruchu, regularne spacery (nie forsować psa)
Źródło: Jan Borzymowski "Rottweiler przyjaciel i obrońca"