Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego

Kolano jest stawem złożonym. Za jego pośrednictwem przenoszone są duże siły i amortyzowane wielkie przeciążenia. Biernie stabilizują go cztery więzadła. Więzadło poboczne boczne, poboczne przyśrodkowe, krzyżowe przednie i krzyżowe tylnie. Więzadło krzyżowe przednie zabezpiecza kolano w trakcie zginania i prostowania przed przesuwaniem się kości piszczelowej do przodu i nadmiernemu skręcaniu do wewnątrz.

Do zerwania więzadła przedniego nie musi dochodzić tylko pod wpływem urazu (skoki, biegi, nadmierne przeciążenia, wypadki komunikacyjne), ale może także po wpływem bakteryjnych zapaleń w stawie, zmian zwyrodnieniowych, czy nawet pod wpływem procesów autoim munologicznych.

Wszystkie te procesy mogą powodować naderwania lub zerwania więzadła krzyżowego przedniego, rzadziej tylnego.
Dochodzi do kulawizny, bolesności stawu, obrzęku i podwyższenia temperatury ciała w tej okolicy. Pies po podaniu leków przeciwbólowych często delikatnie zaczyna wpierać chorą kończynę, lecz objaw bólu się nasila i kulawizna powraca i narasta. Leczenie zachowawcze nie przynosi spodziewane go efektu.

Lekarz weterynarii zajmujący się ortopedią, po obserwacji psa w ruch, wykonuje badanie kliniczne. Wyniki tego specyficznego badania (kilka metod), pozwala mu ustalić nasilenie problemu oraz postawienie wstępnego rozpoznania. W związku z dużym bólem, często wymagane jest przed takim badaniem poddanie psa uspokojeniu. Z badań dodatkowy, dużą wartość ma RTG stawu kolanowego oraz punkcja chorego stawu.
Po zebraniu wszystkich informacji można ustalić ostateczne rozpoznanie i postępowanie terapeutyczne oraz rokowanie.

Najskuteczniejszą i jedyną terapią jest wykonanie operacyjne odtworzenia więzadła. Metoda i sposób stabilizacji zalezy od konkretnego przypadku i podejmowana jest przez lekarza weterynarii.


1. 2.

2. krew z płynem stawowym

Autor: lek.wet. Ziemowit Kudła
http://www.medwet.pl/