Syndrom psów krótkoczaszkowych

U podłoża schorzenie leżą zaburzenia anatomiczne, powodujące różnego stopnia niedrożność górnych dróg oddechowych. Na niedrożność tą może składać się wąski nos, wydłużone podniebienie miękkie, nieprawidłowy kształt krtani oraz niedorozwój pierścieni tchawicy. wady te mogą występować oddzielnie lub w różnych kombinacjach. Schorzenie to dotyczy głównie psów ras małych (Pekińczyki, Shit-tzu, Buldogi angielskie, Mopsy, Cavalier King Charles Spaniel). Ale u bokserów mimo podobnej budowy nie występuje to schorzenie.

Głównymi objawami są świsty dotyczące górnych dróg oddechowych. Powikłania związane z problemem oddechowym uzależnione są od nasilenia poszczególnych wad, jak i pory roku oraz podatności osobniczej.

Wysiłek fizyczny, podniecenie, radość, trudność w oddychaniem związane ze wzrostem temperatury nasilają objawy.

Do powikłań należą zapalenia oskrzeli, odoskrzelowe zapalnie płuc, przewlekłe stany zapalne oskrzeli i płuc. Zmiany w budowie serca (powiększenie prawej komory) oraz powiększenie wątroby świadczą o długo trwającym procesie, jak i znaczny nasileniu problemu.

W przypadku znacznego nasilenia objawów poza leczeniem zachowawczym konieczna jest interwencja chirurgiczna, pozwalająca doprowadzić do poprawy drożności dróg oddechowych.


1  2
1. pies z zapaleniem płuc, na tle syndromu psów krótkoczaszkowych, 2. Znikome swiatło otworów nosowych

3  4
3. Pies z syndromem psów brachocefalicznych, 4. Bardzo wąskie szpary nosowe

5  6
5. Prawidłowe otwory nosowe u psa (mieszaniec), 6. Prawidłowe otwory nosowe u psa pekińczyka


Autor: lek.wet. Ziemowit Kudła
http://www.medwet.pl/