Opieka nad starszym psem. Problem eutanazji.

Około 7 roku życia nasz pies wchodzi w wiek podeszły i z upływem czasu potrzebuje coraz troskliwszej opieki. Wymaga więcej spokoju w codziennym kontakcie, nieprzemęczania w czasie spacerów i ogólnie większej tolerancji.

Żywienie
Karma dla starszego psa powinna być bogata w łatwostrawne składniki pokarmowe o dużej wartości biologicznej: gotowany ryż z kurczakiem, gotowane mięso, jaja, ryby. Dobrze do karmy dodawać otręby pszenne – zapobiega to zaparciom. Można też kupić specjalne gotowe karmy przemysłowe typu „senior”

Profilaktyka chorób
Pamiętać należy o regularnym odrobaczaniu co 3 miesiące oraz o szczepieniu przeciw nosówce i wściekliźnie jeden raz w roku. Korzystnie jest podawać witaminy oraz specjalne odżywki podnoszące ogólną odporność organizmu. Trzeba też bacznie obserwować, czy podopieczny nie zaczyna chorować. Wiele chorób u starszych psów „skrada się” podstępnie i zauważyć je można dopiero w zaawansowanym stadium. Dlatego został opracowany specjalny program „Senior”, który realizować można w lecznicach dla zwierząt. Polega on na profesjonalnej kontroli lekarskiej zdrowia naszego podopiecznego w czasie np. dorocznej wizyty związanej ze szczepieniami. Dzięki temu można wykryć choroby, które nie dają jeszcze wyraźnych objawów, ale już się „zadomawiają” w organizmie. Takie profilaktyczne badanie polega na dokładnym wywiadzie co do stanu zdrowia i dokładnym badaniu (w tym krwi, często moczu). Jeżeli jest potrzeba badanie rozszerza się o np. bad. rentgenowskie, USG, EKG i inne.

Problemy z jelitami i pęcherzem moczowym
Niektóre starsze psy chorują na zaparcia (często związane u samców z chorobą prostaty). Inne tracą częściowo kontrolę nad pęcherzem moczowym. Pójdźmy z takim psem do lekarza, gdyż w większości przypadków udaje się temu w dość łatwy sposób zaradzić.

Pielęgnacja zębów
Polega na usuwaniu kamienia nazębnego oraz na ekstrakcji rozchwianych zębów. Takie postępowanie przynosi BARDZO WYRAŹNĄ ulgę psu, gdyż chore zęby są przyczyną przewlekłego i bardzo silnego bólu. Ostatnio zmuszony byłem usunąć w narkozie 14-letniemu psu 22 chore zęby, co mu przyniosło dla wszystkich zauważalną, bardzo wyraźną ulgę, a poza tym przestało, delikatnie mówiąc brzydko pachnieć „z paszczy”. Chore zęby to częste źródło wielu chorób odległych narządów w organizmie, np. nerek, gdyż są wrotami różnych zakażeń. Dotyczy to również ludzi (np. próchnica w dzieci!).

Wzrok i słuch
Chociaż wzrok i słuch starszego psa często się pogarszają, powolniejszy tryb życia pozwala mu dobrze funkcjonować. Traktujemy psa łagodnie, uważając, aby go nie straszyć, np. nagłymi, głośnymi dźwiękami.

Problemy z poruszaniem się
Spowodowane są zazwyczaj zapaleniem kości i stawów, które szerzej opisywane było w jednym z poprzednich artykułów. Dzięki wdrożeniu odpowiedniego leczenia możemy tutaj dużo pomóc.

EUTANAZJA
Pies żyje krócej niż człowiek i z reguły przychodzi nam zmierzyć się z jego odejściem. Człowiek przez całe życie przygotowuje się bardziej lub mniej świadomie do śmierci, a rozstanie z psem, z którym byliśmy razem przez kilkanaście lat i który był przez cały ten czas członkiem naszej rodziny według psychologów jest jednym z tych momentów (mniej na szczęście bolesnym niż utrata bliskiej osoby), w którym oswajamy lęk przed własną śmiercią. Jest to ważna, choć niestety ostatnia przysługa jaką możemy otrzymać od naszego czworonożnego przyjaciela. Słowo „eutanazja” to w dosłownym tłumaczeniu „dobra śmierć” i taką jest w istocie. Polega na dożylnym podaniu zwiększonej dawki środka do narkozy chirurgicznej. Jest to zupełnie bezbolesne, a śmierć następuje już w czasie wykonywania zastrzyku. Cicho i bez bólu. Eutanazję wykonać można wyłącznie ze względu na nieuleczalną lub ciężką chorobę zwierzęcia. Nie wykonuje się jej w sposób automatyczny na prośbę właściciela. Zabraniają tego przepisy o ochronie zwierząt oraz względy etyczne.

P.S. W związku z wejściem do UE zwierzęta towarzyszące (psy, koty i fretki ), aby mogły być przewiezione za granicę muszą obowiązkowo posiadać pet-paszporty oraz być oznakowane tatuażem lub mieć wszczepiony mikroczip identyfikacyjny. Wszczepianiem mikroczipów i wydawaniem paszportów zajmują się uprawnione przychodnie weterynaryjne.

Lek. wet. Przemysław Rybiński
Specjalista chirurgii weterynaryjnej
Specjalista chorób psów i kotów
http://ortowetrybinski.republika.pl/