Leptospiroza (choroba Stuttgarcka, choroba Weila) populana choroba u psów

Chorobę wywołuje kilka typów bakterii (krętki) z rodziny Leptospira, szeroko rozpowszechnione na świecie, z wyjątkiem regionów polarnych i subpolarnych. Najczęściej spotyka się je w stojącej wodzie (bagna, kałuże, wolno płynące rzeki), gdzie długo utrzymują się przy życiu. Zakażenie może nastąpić poprzez zanieczyszczenie mikrourazów błony śluzowej oczu, warg, żołądka, napletka lub uszkodzoną skórę między opuszkami palców. Bakterie wydalane są z moczem - w którym również zachowują pełną zjadliwość, rezerwuarem mogą być gryzonie lub bydło. Bakterie mogą przenosić się na człowieka (dla którego patogenny jest gatunek L.interrogans)! Leptospiroza uznawana jest za chorobę zawodową kanalizacji i hodowców zwierząt. (psów)

Wyróżnia się trzy postacie choroby:
- jelitowo-żołądkowa - krótkotrwała wysoka gorączka, osowiałość, wymioty, biegunka (czasem z krwią), drżenia mięśni, przekrwienie spojówek, język przybiera brązowy odcień, żółtaczka, sztywność kończyn.
- nerkowa (wywołuje ją Leptospira canicola) - zapalenie nerek, niemiły zapach z pyska, martwica końca języka, szklisty kał, krwawe wymioty
- posocznicowa - wysoka gorączka, objawy obu ww. postaci choroby, wybroczyny na błonach śluzowych i skórze, krwawienie z dziąseł, duszność, sinica, uszkodzenie serca, śmierć następuje zwykle po 5-7 dniach, gdy choroba przybiera nadostry przebieg - nawet po kilku, kilkunastu godzinach.

Rozpoznanie: wywiad (kontakt z zakażoną wodą), biochemia krwi (przyspieszony Odczyn Biernackiego, leukocytoza, wysokie stężenie mocznika, enzymów wątrobowych), badanie moczu (obecność białka), hodowla i izolacja krętka na pożywkach.

Objawy: nieswoiste - brak apetytu, osłabienie, gorączka. Ostre zapalenie żołądka i jelit, zapalenie nerek (gdy choroba przebiega w sposób utajony lub w przypadku długotrwałego leczenia), biegunka, zapalenie mięśni. Często żółtaczka. Rokowanie jest ostrożne, zależy od stopnia powikłań, wieku zwierzęcia (psy starsze, osłabione - śmiertelność sięga 50%). W przebiegu choroby wyróżnia się dwa okresy: pierwszy to wysiew krętków z krwi do tkanek - w efekcie uszkodzenie naczyń krwionośnych. Korzystne warunki dla namnażania znajdują szczególnie w wątrobie. Drugi etap związany jest z odpowiedzią immunologiczną organizmu, od momentu zakażenia może minąć 2 do 4 tygodni. Częstym i groźnym powikłaniem jest zespół Weila - uszkodzenie wątroby i nerek, żółtaczka, krwinkomocz, białkomocz (uszkodzenie nerek). Uszkodzenia naczyń krwionośnych objawiają się krwawieniami z nosa, krwiopluciem, wybroczynami na skórze. Rzadziej dochodzi do zapalenia mięśnia sercowego czy zapalenia płuc. W miejscu wniknięcia zarazków do organizmu nie zauważa się żadnych widocznych zmian!

Leczenie: antybiotyki - penicylina, tetracyklina, cefalosporyny, chloramfenikol. W przypadku gdy doszło do uszkodzenia nerek niezbędne są dializy.

Profilaktyka: okresowe szczepienia ochronne. Ponieważ szczepionki nie uodparniają na wszystkie rodzaje Leptospir, rejestruje się niewiele przypadków tej choroby i odnotowano przypadki wstrząsów poszczepiennych coraz więcej lekarzy weterynarii rezygnuje w proponowanych szczepionkach z składnika przeciwko leptospirozie.

Psy

Mirka Rzepkowska
http://www.siberianhusky.pl/