Erlichioza psów

Erlichioza psów (Erlichia canis i Erlichia risticii)

Chorobę tą wywołują riketsje z rodziny Ehrlichia (Erlichia canis i Erlichia risticii), któych nosicielem jest powszechny w Polsce kleszcz Ixodes ricinus. W badaniach przeglądowych przyjmuje się że około 12-21% kleszczy jest zarażone tą riketsją. Są to pasożyty bytujące głównie w krwinkach białych (monocytów, granulocytów) oraz płytek krwi. Najczęściej obserwuje się postać podkliniczną, charakteryzującą się przejściowymi objawami osłabienia, braku apetytu, gorączką, senność, uszkodzenia nerek.

Pierwotnie u psów pasożyt atakuje tkankę śledzionową i w miarę wycieńczenia organizmy przez nawracające infekcje dochodzi do uszkodzenia szpiku kostnego. U owczarków niemieckich i psów w młodym wieku przechodzi bardzo ciężko, gdyż częste dodatkowe powikłania pogłębiają proces. Dość istotny jest stan odporności oraz zmienność pomiędzy różnymi szczepami drobnoustroju W postaci ostrej zwierzęta szybko giną. Problem polega również na tym, iż człowiek może zarazić się jednym ze szczepów z tej rodziny co doprowadza do choroby zwanej Apoplazmozą lub Ludzką erlichiozą granulocytarną. Bakteria podobnie lokalizuje się w krwinkach i następnie w różnych narządach (nerach, sercu, oponach mózgowych i płucach) Śmiertelność sięga 2-10%.

Zapobieganie to stosowanie preparatów przeciwkleszczowych u zwierząt.

Ziemowit Kudła
http://www.medwet.pl/