Dorosłego psa żywi się stosunkowo łatwo, siberiany nie jedzą dużo, dlatego są nazywane ekonomicznymi psami. Zazwyczaj husky ma dobry apetyt, wykluczając momenty, gdy chcąc przypomnieć właścicielom jaką rasę reprezentuje, urządzi sobie strajk głodowy. Dorosłemu psu można na to pozwolić, jednak szczeniakowi nie bardzo. Psy rozwijają się bardzo szybko, braki składnikach pokarmowych błyskawicznie mogą odbić się na ich zdrowiu. Skutecznym sposobem na głodówki są albo preparaty zwiększające apetyt np. Citropepsin, lub... konkurencja do miski. Ostatecznie pozostaje nam zabawa z łyżeczką.
Wiele jest szkół, stwierdzeń dotyczących żywienia psów, zwłaszcza zaprzęgowych. Z grubsza właścicieli psów można podzielić na zwolenników karm przemysłowych (suchych), jedzenia domowego i praktykantów systemów kombinowanych. Każdy sposób ma swoje zalety i wady. Wiele jest rodzajów karm suchych, jedne lepsze, drugie gorsze i naprawdę trzeba by poeksperymentować aby stwierdzić, która z nich najlepiej służy naszemu czworonogowi. Niewątpliwie jednak z góry można odrzucić te karmy jakie można kupić w każdym sklepie spożywczym.
Lepiej wydać więcej na kompletnie zbilansowaną karmę, niż powodować uszczerbek na zdrowiu. Jeśli decydujemy się na karmę gotową, zbilansowaną nie powinniśmy podawać dodatkowych preparatów witaminowych, bo nadmiar witamin (hiperwitaminoza), a w konsekwencji zaburzenia gospodarki mineralnej organizmu jest równie groźny jak ich niedobór. Dzienne dawki karmy, jakie pies powinien otrzymywać są szczegółowo opisane na każdym opakowaniu karmy. Poniżej prezentujemy kilka karm dostępnych na naszym rynku, trzeba pamiętać że pies musi mieć stały dostęp do wody. Karmy suche, aby były dobrze trawione muszą być rozmiękczane w żołądku - dlatego producenci dodają do nich sól aby pobudzić pragnienie psów.
Rozmiękczona karma może nawet czterokrotnie zwiększyć swoją objętość w żołądku, dlatego nie pozwalajmy by pies zjadał jej ogromne ilości naraz. Wprawdzie skręt żołądka nie jest przypadłością typową dla rasy, jednak nie można i nie warto ryzykować.
Drugim sposobem żywienia psów jest jedzenie domowe. Ponieważ trudno samemu zbilansować karmę, tak aby zawierała wszystkie składniki pokarmowe w odpowiednich ilościach, trzeba podawać dodatkowo preparaty witaminowe w ilościach podawanych na etykietach. Konieczny jest cynk, bo niedobory tego pierwiastka są typowe dla psów zaprzęgowych.
Objawiają się różowymi przebarwieniami w okolicy pyska - warg i nosa. Podstawą jedzenia domowego powinno być mięso: wołowina, drób i podroby, ryby, jagnięcia, cielęcina itd... Koniecznie musi pochodzić ze sprawdzonego źródła, gdzie mięso jest badane przez lekarzy weterynarii. Wołowinę można podawać także surową. Oprócz mięsa mamy do wyboru szeroką gamę innych produktów. Jednak pies to nie koza, nie może jeść wszystkiego. Co jest zabronione, a co dozwolone, obrazuje tabelka:
CO WOLNO |
CZEGO NIE WOLNO |
|
mięso | wołowina, także surowa, jagnięcina, baranina, cielęcina, ryby, podroby (wątróbki, serca, płuca), kurczaki | surowej wieprzowiny, która może zawierać wirusy powodujące nieuleczalną chorobę Aujeszky, wędliny, kiełbasa!!! |
nabiał | gotowane jajka, surowe żółtko, jajecznica, sery, twarożki, jogurty, mleko jeśli nie powoduje biegunki | surowego białka, które wytrąca wit. B z organizmu |
owoce | wszystkie, ale nie w nadmiarze | pestki owoców (brzoskwini, moreli itp.) |
warzywa | marchew, pietruszka, por, seler, | warzyw kiszonych (ogórki, kapusta), cebuli (niszczy czerwone krwinki), fasoli i innych roślin strączkowych, ziemniaków - skrobia w tej postaci jest nieprzyswajalna |
kości | wołowe, cielęce, wieprzowe | drobiowe - łamią się wzdłuż tworząc twarde i niebezpieczne igły |
inne | rosół, ryż, makaron, otręby, oleje roślinne, siemię lniane, miód | CZEKOLADA!!!, grzyby |
PRZYKŁADOWE POSIŁKI
jajecznica + starta surowa marchewka
twaróg/biały ser + gotowany ryż + krojone/tarte banany
gotowany kurczak/inne mięso + ryż + gotowane, krojone warzywa (marchew, pietruszka, por)
twaróg + miód + tarte jabłko
gotowana wątróbka + jajecznica (szczególnie dla psów pracujących)
Trzeci ze sposobów żywienia psów to system kombinowany. Łączy w sobie zalety zbilansowanej suchej karmy i "naturalnego" różnorodnego jedzenia domowego. Psy można karmić jednego dnia sucha karmą, drugiego - domowym lub robić większe odstępy czasowe, lub nawet jednego dnia podawać dwa rodzaje pożywienia. Jedną z dużych zalet takiego karmienia jest fakt, że pies jest przyzwyczajony do każdego rodzaju pokarmu. W razie wyjazdu bez problemu może jeść wygodną w użyciu karmę suchą, a w razie braku jej w sklepie - jedzenie domowe.
Trzeba jednak pamiętać, w przypadku podawania i suchej karmy i jedzenia gotowanego jednego dnia, o tym, aby nie zaburzyć gospodarki mineralno-witaminowej organizmu. Trzeba zrezygnować z preparatów witaminowych a dzienna dawkę suchej karmy zalecaną przez producenta podzielić na pół.
ŻYWIENIE PRACUJĄCYCH PSÓW ZAPRZĘGOWYCH
Dawkę pokarmową psa zaprzęgowego trzeba układać w kilku wersjach, zależnie od rodzaju wykonywanego wysiłku. I tak pies nietrenujący ma dokładnie takie samo zapotrzebowanie jak każda inna rasa porównywalnej wielkości (ok.1000-1200kcal dziennie). Kiedy obciążenie treningiem wzrasta, zwiększyć trzeba także ilość i jakość dostarczanego pokarmu, w granicach ok.5% tygodniowo (1300-3000kcal). Jeśli pies startuje w wyścigach psich zaprzęgów, zapotrzebowanie pokarmowe utrzymuje się na maksymalnym poziomie sięgając w przypadku wyścigów sprinterskich 1800kcal, długodystansowych nawet 8000kcal dziennie. Nie można zaniedbywać okresu w którym następuje zmniejszanie intensywności treningów. Zarówno zmniejszanie obciążenia jak i racji pokarmowych powinno odbywać się stopniowo.
Optymalna dieta psa powinna zawierać głównie pokarmy białkowe pochodzenia zwierzęcego, takie produkty rzadko wywołują problemy żołądkowe, a są niezbędne w procesach odbudowy zużytych mięśni. Także stres związany z wysiłkiem, transportem, publicznością przyczynia się do zwiększenia zapotrzebowania organizmu w białko. Gdy podawana karma ma zbyt mało białka w suchej masie, lub jest ono niskiej jakości nierzadko doprowadza psy pracujące do anemii.
Także tłuszcze, jakie pies otrzymuje powinny być wysokiej jakości. Są łatwo strawne, apetyczne i wysokoenergetyczne. Niekiedy mogą stanowić nawet 60% dawki pokarmowej, jednak do takiej diety psa trzeba przyzwyczajać stopniowo. Pokarm zawsze musi być świeży. Najbardziej pożądanymi tłuszczami są kwasy tłuszczowe (olej kokosowy, palmowy) i oczyszczone oleje z ryb, które wspomagają procesy gojenia mikro-urazów jelit. Im dłuższy przewidujemy wysiłek, tym większa powinna być zawartość tłuszczów w pokarmie, a mniejszy procent węglowodanów, których nadmiar jest dużo bardziej niebezpieczny niż niedobór.
Trzeba pamiętać, że wszystkie składniki pokarmowe podawane psom muszą być najwyższej jakości. Nie można sądzić, że husky jako rasa pierwotna ma azbestowy żołądek i zadowoli się byle czym. Jedzenie złej jakości bardzo szybko odbije się na zdrowiu psa, najszybciej na wyglądzie sierści która stanie się matowa i nijaka.
Magda Król
http://www.siberianhusky.pl/