Rodzaje diety dla psów

jedzenie surowe

Najpopularniejsza surowa dieta to BARF. Według jej twórcy, dr Iana Billinghursta, prawidłowo skomponowany posiłek dla psa składa się w 60% z surowych kości z mięsem, 15-20% surowych, zmiksowanych warzyw, 10% surowych podrobów oraz 10% różnych dodatków (surowe jaja, algi, jogurt, olej rybi, twarożek i inne). Aby uzyskać więcej informacji o tej diecie wpisz w wyszukiwarkę internetową hasło "barf".

Zalety:

  • posiłki przygotowywane są ze świeżych i dobrej jakości produktów;
  • produkty podawane są w stanie surowym, dzięki czemu ich zawartość odżywcza jest wykorzystywana przez psa w stopniu maksymalnym;
  • proporcje poszczególnych składników oraz fakt, że jedzenie podawane jest w stanie surowym sprawiają, że tego typu dieta najwierniej odwzorowuje "dietę ewolucyjną" psów, czyli taką, do jakiej są one genetycznie przystosowane;
  • niska zawartość węglowodanów;
  • bardzo często obserwuje się dobroczynny wpływ na zdrowie psów (znika kamień nazębny, poprawia się jakość sierści, znikają "alergie", itp.);
  • gryzienie kości dobrze wpływa na psychikę psa (czynność uspokajająca).

Potencjalne zagrożenia i minusy:

  • w przypadku niewłaściwego przechowywania surowego mięsa istnieje ryzyko jego skażenia bakteriami lub grzybami;
  • nie wszystkie psy lubią surowe mięso;
  • nie wszystkie psy dobrze tolerują surowe mięso lub wysoką zawartość tłuszczu;
  • podawanie surowych kości niesie ze sobą ryzyko mechanicznego uszkodzenia psich zębów lub układu pokarmowego;
  • w przypadku, gdy nie będziemy szczególnie dbać o różnorodność podawanych produktów istnieje ryzyko zaistnienia niedoborów witamin lub minerałow w organizmie psa;
  • nie każda gospodyni domowa zaakceptuje w kuchni psa ogryzającego surową kość, nie wspominając o tym, że czasem psy lubią chodzić ze swoją "zdobyczą" po całym mieszkaniu;
  • dobrej jakości BARF jest drogi.

     

posiłki gotowane w domu

Zwykle składają się z mieszaniny mięsa (surowego lub gotowanego), warzyw (surowych lub gotowanych) oraz węglowodanowego wypełniacza (np. ryż, makaron, kasza gryczana, gotowane ziemniaki, psie suchary). Najczęściej spotykane propozycje proporcji między poszczególnymi składnikami to 1:1:1.

Zalety:

 

 

  • posiłki przygotowywane są ze świeżych i dobrej jakości produktów;
  • psy bardzo chętnie jedzą domowe jedzenie;
  • posiłki nie zawierają dodatków chemicznych, takich jak konserwanty czy sztuczne barwniki;
  • jeśli nasz pies cierpi na alergie pokarmowe wówczas posiłki możemy łatwo dostosować do jego potrzeb, zmieniając rodzaj mięsa, warzyw lub wypełniacza;
  • umiarkowane koszty (można wykorzystać odpady kuchenne).

Potencjalne zagrożenia i minusy:

  • w tak skomponowanych posiłkach brak jest wystarczającego źródła wapnia, dlatego psu należy podawać albo kości albo uzupełniający preparat wapniowy (wg wskazań lekarza wet.);
  • jeśli nie będziemy dbać o dużą różnorodność produktów, z których przygotowywane są posiłki dla psa, istnieje ryzyko wytworzenia się w jego organizmie niedoborów witamin lub minerałow, dlatego wskazane jest podawanie suplementów (wg wskazań lekarza wet.);
  • jeśli wszystkie produkty będą poddane obróbce termicznej, jedzenie będzie "martwe" (brak "dobrych" bakterii, enzymów, itp).

 

sucha karma
 

Zalety:

  • zbilansowanie podstawowych składników pokarmowych;
  • wygodna dla właściciela;
  • duży zakres cenowy - od bardzo tanich po bardzo drogie;;
  • duża różnorodność rodzajów karmy na rynku
  • dość chętnie jedzona przez psy.

Potencjalne zagrożenia i minusy:

  • zawartość chemicznych dodatków, takich jak konserwanty, antyutleniacze, barwniki, dodatki smakowe;
  • brak "żywych" składników pokarmowych, takich jak na przykład enzymy;
  • nienaturalna modyfikacja białek w procesie ekstrudacji;
  • zbyt wysoka zawartość węglowodanów;
  • niska zawartość (dobrze przyswajalnego) białka pochodzenia zwierzęcego;
  • "wydelikacenie" układu pokarmowego psa (brak "dobrych" bakterii);
  • zaburzenia wynikające z nadmiaru witamin lub minerałów;
  • zaburzenia wchłaniania wynikające z reakcji poszczególnych witamin lub minerałów między sobą;
  • nie wiemy, jakiego pochodzenia i jakości są użyte produkty;
  • skomplikowana zawartość utrudnia wyodrębnienie składnika uczulającego, w przypadku wystąpienia alergii;
  • nieczytelnie lub błędnie podawane informacje o składzie karmy.

Zdecydowanie nie polecam podawania psu tanich karm, sprzedawanych w supermarketach!

 

Magda Urban
http://www.urban.poznan.pl/

Zgłoś swój pomysł na artykuł

Więcej w tym dziale Zobacz wszystkie