Kanał słuchowy psa zasadniczo różni się od ucha ludzkiego – u człowieka występuje prosty poziomy przewód, u psów biegnie on pionowo w dół, a następnie zakręca pod ostrym kątem. Dodatkowo u psów mamy często do czynienia z wiszącą luźno małżowiną, która przysłania wejście do kanału słuchowego. Skutkiem tego jest ciepłe i wilgotne środowisko, które sprzyja namnażaniu różnych mikroorganizmów. Budowa ucha oraz skłonności psów do myszkowania sprzyjają przedostawaniu się ciał obcych, najczęściej kłosów zbóż i traw, oraz zakażeniom pasożytniczym (np. świerzbowiec uszny). Kąpiele w rzekach i stawach mogą być przyczyną zakażeń bakteryjnych i grzybiczych. Bardzo częstą przyczyną stanów zapalnych uszu jest alergia – pies drapiąc się podrażnia lub nawet kaleczy skórę, w której wtórnie namnażają się bakterie i grzyby.
Niektóre rasy są szczególnie predysponowane do występowania chorób uszu. Należą do nich m.in. cocker spaniele, pudle, bernardyny, nowofunlandy, bobtaile, stosunkowo często chorują dobermany, sznaucery i owczarki niemieckie.
Objawy:
Najczęściej występującym objawem jest świąd uszu – pies drapie się i trzepie głową, w skrajnych przypadkach może uderzać małżowinami o otaczające przedmioty, co prowadzi do powstawania dużych krwiaków. Możliwa jest silna bolesność przy próbie dotknięcia okolic uszu. Najczęściej w kanałach słuchowych stwierdza się dużą ilość wydzieliny – może to być ciemnobrązowa maź o zapachu starych skarpet lub żółta/zielonkawa, cuchnąca ropa. Czasami jedynym objawem jest świąd i nieznaczne zaczerwienienie kanału słuchowego.
Fot: Przewlekłe zapalenie ucha zewnętrznego może prowadzić do powstania zmian proliferacyjnych w przewodzie słuchowym.
Przy alergii chorobie uszu może towarzyszyć zapalenie spojówek, lizanie łap i zmiany skórne.
Rozpoznanie:
W każdym przypadku zapalenia uszu należy udać się do lekarza weterynarii – stosowanie leków na własną rękę, bez odpowiedniej diagnostyki może prowadzić nawet do całkowitej utraty słuchu!
Podstawą rozpoznania jest oglądanie kanału słuchowego oraz badania dodatkowe. Kanał słuchowy ogląda się przy pomocy specjalnego przyrządu – otoskopu, a następnie należy pobrać wydzielinę do badań dodatkowych – badania mikroskopowego (pasożyty), cytologicznego (wstępne określenie przyczyny – bakterie, grzyby, komórki zapalne) oraz bakteriologicznego (określenie rodzaju występujących bakterii oraz ustalenie skutecznego antybiotyku). W razie potrzeby można wykonać zdjęcia RTG czaszki lub inne badania.
Postępowanie:
Postępowanie przy zapaleniu uszu zależy od przyczyny. Jeżeli w kanale słuchowym znajduje się ciało obce, należy je usunąć. W przypadku świerzbowca usznego należy zastosować leki przeciwpasożytnicze (leczenie miejscowe i ogólne), jeżeli stwierdzone zostaną bakterie lub grzyby - można stosować miejscowo preparaty jednoskładnikowe lub częściej wieloskładnikowe, działające przeciwbakteryjnie/przeciwgrzybiczo oraz przeciwzapalnie. Preparaty miejscowe mają najczęściej postać kropli lub zawiesiny i należy je stosować w zależności od składu i zaleceń lekarza 1-4 razy dziennie przez minimum 7 dni, a czasem nawet do kilku tygodni. Czasem leczenie miejscowe nie wystarczy i trzeba dodatkowo podawać antybiotyki i/lub leki przeciwzapalne ogólnie (w zastrzykach lub tabletkach).
W przypadku zapalenia uszu bardzo ważne jest utrzymanie odpowiedniej higieny ucha – najskuteczniejszy jest „flushing”, czyli przepłukiwanie kanału słuchowego letnią wodą z dodatkiem środka antyseptycznego, w warunkach domowych wystarcza regularne czyszczenie uszu w celu usunięcia zalegającej wydzieliny i resztek leków.
Fot: Auri-Flush - urządzenie do płukania uszu
Jeżeli przyczyną jest alergia, często zalecana jest dieta hipoalergiczna oraz leki odczulające – przeciwhistaminowe lub sterydowe.
Jak zapobiegać zapaleniom uszu i jak je pielęgnować?
Absolutnie nie wolno stosować profilaktycznie leków stosowanych w leczeniu uszu (najczęściej zawierają one antybiotyki, których nieodpowiednie stosowanie może prowadzić do wystąpienia oporności wśród bakterii).
Maja Ingarden
http://therios.strefa.pl