Szpiczak mnogi jest to nowotwór układu krwionośnego, który obejmuje szpik kostny i dotyczy komórek plazmatycznych. Spotykany jest zarówno u psów, jak i u kotów, najczęściej starszych (ok. 8 lat), ale może też dotyczyć zwierząt w wieku 2-15 lat. Brak jest predyspozycji płciowej. Częściej chorują owczarki niemieckie.
Objawy:
najczęściej są niespecyficzne - osłabienie, brak apetytu, spadek masy ciała
nadmierna lepkość krwi, której towarzyszyć mogą - objawy ze strony układu nerwowego, sercowo-naczyniowego, zaburzenia hemostazy i problemy okulistyczne.
kulawizna - u ok. 50% chorych psów
zaburzenia krzepnięcia - krwawienia z nosa i dziąseł
Rozpoznanie:
badanie szpiku kostnego - kom. plazmatyczne stanowią 20-30% komórek jądrzastych szpiku (normalnie <3%).
zaburzenia hematologiczne - anemia, trombocytopenia, leukopenia.
badania biochemiczne krwi - najbardziej charakterystyczny jest niedobór albumin oraz nadmiar wapnia
elektroforeza białek surowicy i moczu
zdjęcia rtg - osteoliza - u 50% chorych psów, rzadko u kotów
Fot. - Podstawą rozpoznania szpiczaka mnogiego jest badanie szpiku kostnego - w preparacie cytologicznym dominują plazmocyty.
(fot. M. Ingarden)
Leczenie: Szpiczak mnogi jest nowotworem odpowiadającym na chemoterapię. Najskuteczniejszym lekiem jest melphalan, dostępny w Polsce w preparacie doustnym. U 90% zwierząt dochodzi do remisji zmian. Czas przeżycia leczonych psów wynosi ok. 540 dni. Jeżeli nie ma odpowiedzi na leczenie melfalanem możliwe jest zastosowanie bardziej rozbudowanych programów terapeutycznych.
Na podstawie:
Reagan W. J., DeNicola D. B.: "Myeloproliferative and lymphoproliferative disorders". W: "Cancer in dogs and cats. Medical and surgical management" W. B. Morrison. Lippincott Williams&Wilkins, USA 1998, 95-122.
Vall D. M., Ogilvie G. K.: "Lymphoid neoplasia". In: "Saunders manual of small animal practice" red. Birchard, Sherding. WB Saunders 2000
Maja Ingarden
http://therios.strefa.pl