KULAWIZNA U PSA: Pies kuleje - dlaczego? (część 7) Dyskopatia

Schorzenie to możemy określać kilkoma terminami: przemieszczenie tarczki międzykręgowej, wypadnięcie jądra miażdżystego, czy niedowład jamników. Dyskopatia jest następstwem zmian zwyrodnieniowych krążka międzykręgowego.

Kręgosłup jest zbudowany z pięciu odcinków ( szyjny, piersiowy, lędźwiowy, krzyżowy i ogonowy). Każdy odcinek składa się z kręgów pomiędzy którymi znajdują się wspomniane krążki międzykręgowe, inaczej zwane tarczkami lub dyskami. Każdy krążek jest zbudowany z warstwy zewnętrznej- pierścienia włóknistego oraz wewnętrznej – jądra miażdżystego.

Uszkodzenie polega na przemieszczeniu się jądra do kanału kręgowego. Przemieszczone jądro uciska na rdzeń kręgowy i powoduje jego uszkodzenie.
U jakich ras występuje i jakie są objawy?

Rasami predysponowanymi do występowania tego schorzenia są przede wszystkim jamniki, ale również dotyczy ono:

    buldogów francuskich,
    pekińczyków,
    shih Tzu,
    beagle.

Może również wystąpić u

    spanieli,
    terierów,
    dobermanów.

Objawy uzależnione są głównie od odcinka kręgosłupa w którym doszło do przemieszczenia. U psów wypadnięcie występuje najczęściej w odcinku piersiowo- lędźwiowym. Rzadziej w odcinku szyjnym.

Charakterystyczne objawy związane z przemieszczeniem w odcinku piersiowo – lędźwiowym to:

    problemy z poruszaniem
    niechęć do chodzenia po schodach
    niechęć do skakania
    bolesność przy dotyku
    niechęć do defekacji i bolesność
    niedowłady tylnych kończyn aż do paraliżu

Objawy towarzyszące przemieszczeniu w odcinku szyjnym:

    reakcja bólowa przy poruszaniu szyją
    sztywność karku
    kulawizna kończyn przednich

Objawy przy dyskopati zwykle pojawiają się nagle np. przy zeskakiwaniu z łóżka. Czasem jednak  są słabo wyrażone i często bagatelizowane przez właściciela.
Jak leczymy dyskopatię?

Najlepsze skutki przynosi leczenie rozpoczęte w ciągu pierwszej doby od przemieszczenia. Sposób leczenia uzależniony jest od stopnia uszkodzenia tkanki nerwowej rdzenia kręgowego.

Jeżeli występuje sama bolesność lub bolesność plus zaburzenia lokomotoryczne bez porażeń można podjąć leczenie nieoperacyjne.

Natomiast w przypadku bardziej zaawansowanych zmian, postępujących porażeń wskazane jest leczenie operacyjne.

W leczeniu nieoperacyjnym wskazane jest przede wszystkim ograniczenie ruchu do minimum. Zaleca się trzymać psa w klatce przez około miesiąc. Dodatkowo stosuje się też środki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz witaminy z grupy B. Wskazana jest też rehabilitacja, masaże oraz laseroterapia. Należy bezwzględnie pamiętać też o ograniczeniu ilości pożywienia.
Podsumowanie

Dyskopatia jest schorzeniem bardzo uciążliwym zarówno dla psa jak i dla właściciela. Cierpliwość właściciela jest wystawiona na ciężką próbę, gdyż leczenie może trwać bardzo długo i czasem nie przynosi oczekiwanego rezultatu.

Sylwia Szymańska   
http://www.weterynarz.com.pl/