Kleszcze - pajęczaki - atakują psy ...
Kleszcze — pajęczaki z rzędu roztoczy, traktowane jako grupa umowna lub jako nadrodzina Ixodoidea albo też jako podrząd Ixodides (Ixodes). Wyróżnia się rodziny kleszczy twarde (Ixodidae), częściowo okryte twardym pancerzem, oraz pozbawione tego pancerza, miękkie — obrzeżki (Argasidae). Jest ich kilkaset gatunków. Kleszcze są pasożytami zewnętrznymi głównie kręgowców. Długość ciała od jednego do kilku milimetrów (po nassaniu kilkakrotnie większe), ryjkowaty narząd gębowy przystosowany do ssania krwi i płynów tkankowych (hypostom), zbrojny w liczne ząbki pomocne w utrzymywaniu się w skórze żywiciela. Gatunki z rodziny Ixodidae ssą krew trzy razy w życiu: w stadium larwalnym, w stadium nimfy i jako postać dorosła, atakując zwierzęta na łąkach i w lasach (bez jedzenia mogą żyć do dwóch lat). Są kosmopolityczne. Zamieszkują głównie tropiki i subtropiki. W Polsce licznie występuje kleszcz pospolity (kleszcz pastwiskowy) (Ixodes ricinus). Wiele gatunków (około 100 spośród 800 znanych) przenosi pierwotniaki, bakterie lub wirusy powodujące zachorowania ludzi: tzw. kleszczowe zapalenie mózgu, boreliozę, tularemię, ehrlichiozę, babezjozę, gorączkę Q, gorączkę plamistą Gór Skalistych, dur powrotny. Te same gatunki kleszczy mogą również przenosić pierwotniaki lub bakterie powodujące zachorowania zwierząt, m.in. gorączkę teksańską, hemoglobinurię europejską, gorączkę wschodniego wybrzeża Afryki, teileriozy, anaplazmozy.
Cykl rozwojowy
Dorosłe samice są długości 3-4 mm, natomiast samce — 2,5 mm. Każde stadium rozwojowe kleszcza, tzn. larwa, nimfa i imago (czyli forma dojrzała), musi raz wyssać krew od kręgowca, aby móc się dalej rozwijać. Cykl rozwojowy jednego pokolenia kleszczy trwa średnio 2 lata. Wzrost temperatury powoduje wzrost aktywności kleszczy, która rozpoczyna się na przełomie marca i kwietnia, a trwa do października/listopada. Maksimum aktywności zależy od czynników klimatycznych i przebiega w Europie Środkowej w dwóch fazach, tzn. w maju/czerwcu i we wrześniu/październiku. Wilgotne lato i łagodna zima sprzyjają rozprzestrzenianiu się kleszczy. Optymalne warunki dla kleszczy i ich żywicieli stanowią ekotony. Większość dotychczas dokładnie zlokalizowanych naturalnych ognisk infekcji to obszary przejściowe między dwoma różnymi typami roślinności, jak np. brzegi lasów graniczące z łąkami, polany, błonia nad rzekami i stawami, zagajniki z zaroślami, obszary, gdzie las liściasty przechodzi w iglasty lub odwrotnie, albo wysoki w niski, obszary zarośnięte paprociami, jeżynami, czarnym bzem i leszczyną. Kleszcze spotyka się na trawie i w niskich krzakach. Wiszą na źdźbłach trawy i na spodzie liści, z tego powodu są niewidoczne. Rejonami największego zagrożenia w Polsce są tereny dawnych województw olsztyńskiego, białostockiego, suwalskiego i opolskiego. Powiat świdnicki jest obszarem umiarkowanego narażenia na zachorowania.
Ochrona przed ukąszeniem
Aby uniknąć kleszczy w lesie, w chaszczach itp. należy zakładać odzież ciasno osłaniającą jak największą powierzchnię ciała. Ponieważ najczęściej spotykamy kleszcze w lasach, aby uchronić się przed ukąszeniem, na wszelkich spacerach po lesie, należy możliwie osłaniać głowę oraz starać się nie ocierać o krzewy. Po powrocie z obszarów zagrożonych ukąszeniem należy dokładnie obejrzeć okolice szyi, ramion oraz wszelkie odsłonięte podczas spaceru miejsca na ciele. Po owej czynności zaleca się dokładny prysznic.
Usuwanie kleszczy
Kleszcze usuwać najlepiej przy pomocy pęsety. W tym celu należy złapać kleszcza jak najbliżej skóry i delikatnie, ale zdecydowanie wyciągnąć lub wykręcić go ze skóry. Dostępne są także specjalne urządzenia do wyjmowania kleszczy, które można nabyć w aptekach. Podczas usuwania należy zwrócić uwagę, by nie uszkodzić kleszcza i żeby w naszym ciele nie pozostała jego głowa. Wbrew obiegowym opiniom nie należy kleszcza zgniatać, przypalać, smarować tłuszczami ani innymi substancjami. Czynności te mogą powodować zwracanie treści pokarmowych przez kleszcze, co może podnieść ryzyko infekcji przenoszonymi przez nie drobnoustrojami.
Po wyjęciu kleszcza, ranę należy zdezynfekować, a ręce dokładnie umyć. Miejsce ugryzienia należy obserwować przez pewien okres czasu - w wypadku wystąpienia rumienia lub obrzęku należy się skonsultować z lekarzem.
Zwierzęta a kleszcze
Często zdarza się, iż kleszcz zaatakuje zwierzę domowe. Są to często koty i psy. Gdy u naszego zwierzęcia ujrzymy kleszcza należy skonsultować się z weterynarzem. Kiedy nie ma takiej możliwości pozostają domowe metody.
źródło: www.wikipedia.pl
