Glistnica u psów

Glistnica u psów jest wywoływana przez glistę psią - Toxocara canis. Jest to często występujący pasożyt z grupy obleńców. Stadia inwazyjne są bardzo powszechne w środowisku, zwłaszcza w dużych hodowlach psów, w parkach, na osiedlach i terenach wiejskich. Glista psia może być niebezpieczna dla ludzi (zwłaszcza dzieci), dlatego bardzo ważna jest odpowiednia profilaktyka u naszych psów.

Występowanie:  Badania wykazały, że 10-40% psów dorosłych oraz do 70% szczeniąt jest zarażonych glistami!!!

Często są to inwazje bezobjawowe, jednak zarażone psy okresowo wydalają z kałem jaja glist, zanieczyszczając nimi środowisko i narażając inne zwierzęta oraz ludzi na zarażenie.

Glisty mogą występować u dorosłych psów oraz szczeniąt. Szczenięta często ulegają zarażeniu jeszcze w czasie ciąży, kiedy postacie larwalne z tkanek matki przechodzą przez łożyska do płodów. Stąd konieczność pierwszego odrobaczania szczeniąt w 2-3 tygodniu życia (a nie jak uważają niektórzy dopiero w wieku 6-8 tygodni).

Objawy: Większość zarażonych psów nie wykazuje żadnych objawów choroby.

Objawy najczęściej są obserwowane u silnie zarobaczonych szczeniąt. Może pojawić się kaszel, wyciek z nosa, biegunka, wymioty. Zarażone szczenięta często mają silnie rozdęty i bolesny brzuch i są mniejsze od swoich zdrowych rówieśników, niechętnie się bawią. Glistnica rzadko prowadzi do śmierci, ale stwierdzono przypadki zejścia wskutek zatkania jelit przez kłęby glist oraz perforacji jelit.

Cykl rozwojowy glisty psiej:

Aby dobrze zrozumieć niebezpieczeństwo, jakie niosą ze sobą glisty, należy poznać ich cykl rozwojowy.

1. Jaja glist, przez które dochodzi do zarażenia są wydalane wraz z kałem do środowiska zewnętrznego.
2. Jaja, aby były zdolne do zarażenia, muszą "dojrzeć". Okres na to potrzebny zależy od pory roku i np. w lecie wynosi ok. 2-3 tygodni, a w zimie do kilku miesięcy. Takie "dojrzałe" jaja przeżywają w środowisku ok. 2 lat.
3. Zarażenie następuje przez zjedzenie jaja, z którego następnie wylęga się larwa.
4. Larwy przebijają ścianę jelita i wędrują do wątroby, a następnie do płuc.
5. Z płuc część larw wraz z krwią przechodzi do różnych tkanek (m. in. mięśni) i tam pozostaje w postaci uśpionej nawet do kilku lat. Tak się dzieje głównie u psów dorosłych. U szczeniąt większość larw przedostaje się do płuc, skąd jest "odkaszliwana" i przełykana do przewodu pokarmowego. W jelitach cienkich larwy dojrzewają i następnie produkują jaja, które z kałem wydalane są na zewnątrz. Larwy, które pozostają w tkankach uaktywniają się w czasie ciąży (ok. 6 tydzień) i przez łożyska dostają się do płodów, oraz po urodzeniu szczeniąt do mleka matki.
6. Dorosłe postacie glist zaczynają produkować jaja w ciągu kilku tygodni od osiedlenia się w jelitach. Szczenięta zaczynają wydalać jaja w wieku ok. 3 tygodni, maksymalna ilość wydalanych jaj przypada na 6-12 tydzień życia.

Jeżeli jajo zostaje zjedzone przez innego żywiciela niż pies (np. gryzonie lub ludzie), larwy z jelit przechodzą do tkanek i tam ulegają "uśpieniu". Aktywacja ich następuje po zjedzeniu zainfekowanej tkanki przez psa.

U dzieci glistnica psia jest najczęściej rozpoznawana, gdy larwy atakują gałkę oczną i powodują miejscowe uszkodzenia oka.

Rozpoznanie: Należy z góry założyć, że każdy szczeniak jest zarażony glistą psią!

Potwierdzeniem rozpoznania jest badanie kału w kierunku pasożytów wewnętrznych i identyfikacja jaj glist. Należy jednak pamiętać, że pozytywny wynik świadczy o zarażeniu, a wynik negatywny wcale zarażenia nie wyklucza (możliwość wyników fałszywie dodatnich).

Leczenie: Na rynku jest dostępna szeroka gama różnych preparatów przeciwpasożyniczych, zarówno do podawania doustnego (tabletki, pasty lub zawiesiny), jak również w postaci spot-on, tzn. preparatu wylewanego na skórę. Każedgo psa należy odrobaczać co najmniej dwa razy do roku, a w szczególnie zagrożonych okolicach nawet co 3-4 miesiące lub częściej.

W naszej klinice stosujemy m. in. Stronghold (spot-on), Pratel, Endopar i Drontal Plus (tabletki), a dla szczeniąt Drontal Junior (zawiesina) lub Vetminth (pasta).

Profilaktyka:

Odrobacznie szczeniąt:
Pierwsze odrobaczanie należy przeprowadzić w wieku 2-3 tygodni, następne najlepiej co 2 tygodnie do osiągnięcia 8-12 tygodni, potem co 1-2 miesiące do ukończenia roku.

Maja Ingarden
http://therios.strefa.p