Każdy, komu kiedykolwiek towarzyszył pies, z pewnością potwierdzi słowa, iż są to istoty niezwykle wierne, pozostające przy człowieku na dobre i na złe. Nieustannie okazują one miłość, merdając przy tym ogonem i wpatrując się w swych opiekunów oczami przepełnionymi adoracją. Należy jednak pamiętać, że psy, zupełnie tak jak ludzie, mogą zmagać się z wieloma schorzeniami. Wśród jednych z najczęściej występujących można wymienić postępujące mętnienie soczewki. Dowiedz się więcej o możliwościach leczenia zaćmy u psa.
Zaćma u psa prowadzi do postępującego mętnienia soczewki oka bądź jej torebki – problem ten może dotyczyć jednego oka lub pary oczu. Schorzenie to prowadzi do stopniowego pogorszenia widzenia, a jego rozwój może skutkować całkowitą utratą wzroku. Zaćma może pozostać niezauważona przez opiekuna zwierzęcia, dlatego tak istotne są regularne kontrole weterynaryjne.
Można wyróżnić kilka rodzajów zaćmy u psa – wywoływane są one innymi czynnikami, a ich przebieg wygląda odmiennie. Chociaż psia zaćma najczęściej kojarzy się jako problem, który dotyka przede wszystkim psich seniorów, mogą się z nim zmagać zwierzęta w każdym wieku.
Najszerzej znana jest zaćma starcza. Stanowi ona efekt procesu starzenia się tkanek, który jest nieodwracalny – zmiany te postępują jednak powoli. U młodych zwierząt może wystąpić zaćma wrodzona. Może być ona dziedziczna, ale nie jest to reguła – niekiedy jej przyczyną są zaburzenia w rozwoju płodu. Kolejnym rodzajem jest zaćma u psa nabyta. To efekt urazu, nieprawidłowego żywienia bądź skutek uboczny niektórych leków. Z kolei psia zaćma cukrzycowa pojawia się wskutek zbyt wysokiego stężenia glukozy we krwi.
Psia zaćma może postępować jako jedyne schorzenie w oku psa, jednak możliwe jest także, że towarzyszą jej również inne choroby oczu. Niezwykle ważna jest tutaj prawidłowa diagnoza – niezależnie od tego, z jakiego rodzaju zaćmą u psa mamy do czynienia. Niezbędne jest badanie okulistyczne! Na podstawie wyników specjalista będzie mógł wyznaczyć kierunek dalszych działań.
Leczenie zaćmy u psa podlega leczeniu chirurgicznemu – fakoemulsyfikacja to popularna metoda, która zapewnia wysoką skuteczność. Przed jej wykonaniem należy jednak zakwalifikować do niego psiego pacjenta, poddając go badaniom okulistycznym. Niekiedy wykonuje się także ERG. Ma to na celu ustalenie rokowania i wskazać słuszność przeprowadzenia takiej procedury.
Aby zwierzę otrzymało jak najlepszą pomoc, warto polegać na wykwalifikowanych weterynarzach okulistach, którzy przeprowadzą leczenie przy pomocy fakoemulsyfikacji. Dowiedz się więcej: www.przychodnianovet.pl/fakoemulsyfikacja-jako-ratunek-w-walce-z-zacma-u-psa/.
Fakoemulsyfikacja to procedura, która polega na rozbiciu mas soczewkowych – dokonuje się do tego dzięki ultradźwiękom i ich aspiracji przez niewielki otwór w rogówce. Taka czynność pozwala usunąć zmiany zaćmowe z torebki soczewki i przygotować ją do wszczepienia syntetycznej soczewki. Zabieg fakoemulsyfikacji u psa przeprowadzany jest w ogólnym znieczuleniu. Ponadto, zwierzę może opuścić gabinet weterynaryjny już tego samego dnia po operacji. Psu zakładany jest przy tym specjalny kołnierz, który chroni oczy m.in. przed potarciem łapami.
Opiekunowie zwierząt, które przeszły procedurę fakoemulsyfikacji, muszą podawać psu przepisane przez weterynarza leki, a także stawiać się na wizytach kontrolnych.
Pierwsze objawy psiej zaćmy są szczególnie trudne do zauważenia. Dopiero wraz z biegiem czasu mętnienie oka lub oczu staje się bardziej widoczne. Ponadto, w pierwszych stadiach zaćma może obejmować jedynie część soczewki, a nie jej całość, co również utrudnia dostrzeżenie problemu. Nieleczona zaćma prowadzi do pogorszenia wzroku psa. Kiedy schorzenie zacznie znacząco utrudniać codzienne życie zwierzęcia, dopiero wtedy będziemy mogli dostrzec pewne niepokojące sygnały.
Objawy psiej zaćmy to m.in.:
Jeśli zauważymy jakiekolwiek objawy, które mogłyby wskazywać na problemy ze wzrokiem u psa, powinniśmy udać się do weterynarza. Specjalista przeprowadzi badania okulistyczne, aby na podstawie ich wyników doradzić nam, jakie czynności należy podjąć, żeby pomóc naszemu ukochanemu pupilowi.
Artykuł partnera