Marzysz o wiernym towarzyszu dnia codziennego? Podpowiadamy, jak wybrać odpowiedzialną i etyczną hodowlę psów.

Masz w swoim życiu miejsce dla kogoś, kto będzie obrońcą domowego miru, pogromcą listonoszy, i idealnym kompanem w leniwy, deszczowy niedzielny poranek.

Być może masz już swoją ulubioną rasę, albo Twoje oczekiwania kończą się na czterech łapach i radośnie merdającym ogonie. Chcesz jednak podjąć decyzję odpowiedzialnie i bez pośpiechu. Dziękuję Ci - przywracasz wiarę w ludzi! Serce mi pęka, kiedy słyszę o kolejnych porzuconych psach. Bo szczenię to nie tylko uroczy dodatek do naszego życia, ale też długoterminowe zobowiązanie; to żyjąca, odczuwająca i kochająca istota, która potrzebuje Ciebie tak samo, jak Ty jego. Pomyślmy więc wspólnie, jak podjąć najlepszą decyzję Twojego życia.

W zdrowym ciele, zdrowy pies

Wybór psa zaczyna się od wyboru miejsca, z którego chcemy go przysposobić.  Jak każdy rodzic, chcesz, aby Twoje psie dziecko było zdrowe. Szczenię powinno być szczęśliwą kuleczką energii. Powinno być czyste, okrąglutkie i radosne niczym skowronek na wiosnę. A o tym stanowi miejsce, z którego pochodzi. Wybranie właściwej, etycznej, odpowiedzialnej hodowli jest kwestią priorytetową.

Jeśli Twoim marzeniem jest pies rasowy, pamiętaj, że rodowodowy przedstawiciel rasy pochodzi z zarejestrowanej hodowli. W przeciwnym razie, warto rozważyć adopcję psa bez rodowodu, lub w typie jakiejś rasy, np. ze schroniska. 

Adopcja psa z hodowli zarejestrowanej i kontrolowanej przez Związek Kynologiczny w Polsce (ZKwP)  w dużym stopniu ogranicza ryzyko występowania wad genetycznych, ponieważ psy dopuszczane do rozrodu przechodzą specjalistyczne badania i muszą być wolne od chorób genetycznych.

Szczenię najlepiej  jest odebrać z hodowli nie wcześniej niż przed ukończeniem  przez niego 10. tygodnia życia. Pies odebrany za wcześnie nie zdąży przejść poprawnej socjalizacji - komunikowania się z innymi psami, ani nauczyć się właściwych zachowań. Wszystko, czego pies doświadczy w tym czasie, będzie decydowało o jego stabilności psychicznej w przyszłości.

Pies rasowy, a pies rodowodowy

Podstawowa różnica jest taka, że rasa psa jest nierozłącznie związana z genetyką, naturą i nauką, natomiast rodowód psa to pojęcie administracyjne. Brak dokumentu lub nieznane pochodzenie nie świadczy o tym, że pies nie jest rasowy. Każdy pies rodowodowy jest psem rasowym, natomiast nie każdy pies rasowy ma rodowód. W schroniskach i fundacjach można znaleźć psy rasowe - rzadko jednak posiadają one rodowody, ale badania genetyczne mogłyby potwierdzić zgodność z daną rasą. Rodowód, jak nazwa wskazuje, oznacza dowód na ród psa - to potwierdzenie pochodzenia psa wraz ze wskazaniem jego przodków z obu stron, w co najmniej w trzech pokoleniach. Zawiera informacje na temat ich osiągnięć, pochodzenia, wyszkolenia i przeprowadzonych badań.  Rodowód może pomóc wytropić choroby dziedziczne danej linii, a także utrzymać różnorodność puli genetycznej w danej rasie. Metryka i rodowód są dokumentami wydawanymi przez Związek Kynologiczny w Polsce. ZKwP, jako jedyny w Polsce, należy do Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI) - największej federacji kynologicznej na świecie. 

Pozwól, że krótko podsumuję. Decydując się na adopcję psa z legalnej hodowli, otrzymasz: 

- metrykę urodzenia psa lub jego rodowód, które są gwarantem jego pochodzenia i przynależności do rasy;

- książeczkę zdrowia, która zawiera informacje o szczepieniach i innych zabiegach medycznych; 

- umowę kupna-sprzedaży, która reguluje wszystkie aspekty prawne zawartej transakcji i opisuje obowiązki obu uczestniczących w niej stron. 

A przede wszystkim - nie  wspierasz „pseudohodowli”.

Uwaga! Złe pseudohodowle! 

Niestety, kiedy tylko w prawie pojawi się najmniejsza luka, z lasu ściągają węszące interes wilki biznesu. Obecnie w Polsce z powodzeniem rozwija się działalność tzw. pseudohodowli oraz zakładanie stowarzyszeń miłośników zwierząt, często z pominięciem wielu wymogów hodowlanych. Owe organizacje mają pozwolenie na wydawanie własnych dokumentów, które mają świadczyć o rasowości zwierząt. Adoptując szczenię zarejestrowane w takim stowarzyszeniu, nie możemy mieć pewności co do jego pochodzenia ani kondycji rodziców. Najczęściej w rubrykach dotyczących przodków zapisane będzie: nieznany. Nie możemy także prześledzić, w jakich warunkach przebywały psy, ponieważ nikt nie sprawuje nad tym kontroli. 

Kupienie psa z pseudohodowli, np. hodowli „domowej”, niezarejestrowanej w Związku Kynologicznym, ani w żadnym innym związku, jest tak nieetyczne, jak nielegalne. Bardzo często się zdarza, że pseudohodowcy nie dbają o dobrostan swoich zwierząt. Suki oraz szczenięta mieszkają w warunkach urągającym wszelkim standardom, bezpieczeństwu, a przede wszystkim zdrowemu rozsądkowi: w piwnicach, kantorkach, niewielkich klatkach. Suki przebywające w takich miejscach są nadmiernie eksploatowane, częstokroć pozbawione opieki weterynaryjnej. Zwierzęta są niewłaściwie odżywiane, nie wyprowadzane na spacery, żyją w permanentnym stresie, który już w życiu prenatalnym wpływa na potomstwo. Szczenięta pochodzące z pseudohodowli wykazują wiele problemów zdrowotnych i behawioralnych wynikających z braku socjalizacji.

Hodowla psów rasowych to kosztowna, wszechstronna i pracochłonna działalność. Hodowcy muszą pokryć wiele niebagatelnych wydatków, związanych między innymi z dojazdami na wystawy, właściwym i pełnowartościowym żywieniem, opieką weterynaryjną. Również opłaty za zdobycie uprawnień hodowlanych mogą przyprawić o niemały zawrót głowy. Aby prowadzić prawdziwą hodowlę psów rasowych  potrzebna jest ogromna wiedza z zakresu genetyki, kynologii, behawiorystyki, którą trzeba na bieżąco aktualizować.

Po czym poznasz dobrego hodowcę?

Dobry i zaangażowany hodowca chętnie odpowie na wszystkie Twoje pytania. W pierwszej kolejności zwróć uwagę na warunki bytowe, w jakich żyją psy. Czy mają wystarczająco dużo przestrzeni życiowej? Czy mają zapewnione ciepłe, higieniczne miejsce do spania? Czy są otoczone odpowiednią opieką? Czy są właściwie odżywiane? Czy są poddawane regularnym kontrolom weterynaryjnym i szczepieniom ochronnym? Czy mają ochronę przed przypadkowym kryciem? Ważne jest także poznanie biologicznych rodziców szczenięcia, gdyż osobowość – cechy charakteru i temperament – są dziedziczone. Hodowca bez problemu także przedstawi Tobie całą dokumentację (badania, rodowód/metryka).

Dobry, a nawet lepszy, i bardziej zaangażowany hodowca odwzajemni się tym samym. Zada Tobie szereg pytań: o warunki, w jakich żyjesz (dom/mieszkanie), o Twój styl życia, czy masz dzieci, czy posiadasz inne zwierzęta. Rozumiejąc Twoje potrzeby i warunki bytowe, pomoże dobrać odpowiedniego psa. Hodowca może także zaznaczyć, że ma prawo do jego pierwokupu, jeśli zdecydujesz się go oddać lub sprzedać. Pozwoli to zabezpieczyć szczeniaka przed dostaniem się w nieodpowiedzialne ręce.

Gdzie znajdziesz właściwą hodowlę psów?

Nie mogę bardziej wyrazić słowami, jak arcyważne jest, abyś podjął odpowiedzialną i  przemyślaną decyzję w wyborze hodowli, z której przysposobisz psa. Proszę, nie spiesz się z wyborem, poświęć czas na dokładne przyjrzenie się hodowcom, zajrzyj do baz danych (np. Deor.pl), gdzie znajdziesz nie tylko obszerną listę hodowli psów, a także oceny i komentarze użytkowników - pod adresem https://deor.pl/kategorie/hodowla-psow/ . Wiele hodowli prowadzi również swoje strony internetowe, na których dowiesz się o obecnych i planowanych miotach, oraz obejrzysz zdjęcia psów tam mieszkających. 

Mam nadzieję, że mój artykuł okazał się pomocny, uporządkował nieco informacje na temat hodowli psów, i już wkrótce przywitasz w swoim domu cudo na czterech łapach. Pamiętaj, pies zajmuje tylko część Twojego życia, ale Ty jesteś jego całym życiem.

Pozdrawiamy, 

Monika Łosiewska oraz towarzysząca jej zawsze i wszędzie panienka beagle, Fiona.