Kynologia Polska w statystyce

/wg reprezentatywnych danych dotyczących Oddziału Warszawskiego ZKwP/

Podobnie jak w ubiegłym roku, Oddział Warszawski ZKwP opracował informację statystyczną – Sprawozdanie hodowlane za 2015r. Niezależnie od tego zrobiono wykaz importowanych psów i suk, zarejestrowanych w 2015r. Wprawdzie Stowarzyszenie Warszawskie jest tylko jednym z wielu ogniw kynologicznych działających w Polsce, to jednak jest największym, krajowym zgrupowaniem. Tym samym w/w dane mogą stanowić interesującą informację o rozwoju kynologii polskiej. Warto znać kilka podstawowych informacji nt. Stowarzyszenia.

Związek Kynologiczny w Polsce powstał w 1938 roku, a następnie reaktywował swoją działalność w 1948 roku. Jest organizacją skupiającą hodowców, właścicieli i miłośników psów rasowych.  
Związek posiada 46 oddziałów terenowych i jako jedyna organizacja kynologiczna w kraju jest członkiem Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI). Corocznie Związek organizuje ok. 150 wystaw psów rasowych, w tym 17 o randze międzynarodowej. Jest także organizatorem m.in. Mistrzostw Polski Psów Towarzyszących i Obronnych, Zawodów Agility, Zawodów Obedience i Wyścigów Chartów. W ramach działalności publicystycznej wydawany jest kwartalnik kynologiczny PIES.

W 2015r. w Oddz. warszawskim ZkwP było zarejestrowanych 9211 psów ogółem (3105 psów i 6106 suk). Oznacza to wzrost z roku na rok o 2,44%. (o 4.12% wzrosła liczba psów i o 1,6% wzrosła liczba suk). Szczeniąt wszystkich ras urodziło się 5028 szt. (Rok wcześniej – 4801 szt.).

Największa aktywność hodowlana dotyczy psów ras małych. Od lat liderami w tym zakresie były hodowle yorkshire terier. W 2014r. było 81 miotów yorków (274 ur. szczeniąt), natomiasy chihuahua kr. wł. legitymowała się w owym roku 63 miotami (208 ur. szczeniąt). W kolejnym roku nastąpiła zmiana.

W 2015r. pojawiło się tylko 68 miotów yorków (225 ur. szczeniąt). Natomiast chihuahua w 85 miotach urodziło się 259 sz. Jeżeli brać pod uwagę także mioty Chihuahua długowłosej (42 mioty, 155 szczeniąt) to wszystko wskazuje na umocnienie się hodowli tych malutkich piesków.

Wśród ogółu ras psów w 2015roku, czołówka wg liczby miotów i urodzonych szczeniąt wygląda następująco.

Czy ogólna liczba psów danej rasy przekłada się na aktywność hodowlaną? Przyjrzyjmy się jak to wygląda na przykładzie w/w 6 ras. W tego typu rozważaniach, zwłaszcza dotyczących liczby szczeniąt ogółem, należy pamiętać, że liczebność szczeniąt w miotach psów ras małych jest z reguły niższa w porównaniu z liczebnością miotów ras psów średniej wielkości czy dużych.

                                                                                              Zarejestrowane

                                                                                        ogółem              w tym hodowlane

Powyższe zestawienie wskazuje, że nie ogólna liczba przedstawicieli danej rasy decyduje o aktywności hodowlanej. Bardziej miarodajna w tym zakresie jest liczba suk zakwalifikowanych do hodowli. Może to być związane z prawami rynku i zapotrzebowaniem na daną rasę. Innym ważnym czynnikiem wzrostu pogłowia psów rasowych, zwłaszcza ze względu na zwiększenie puli genowej, jest import. W 2014 roku do Oddz. Warszawskiego ZKwP sprowadzone zostały 84 psy (54 ras) i 110 suk (65 ras). W 2015 roku sprowadzono 84 psy (60 ras) i 118 suk (66 ras).

Wspomniany import dotyczył głównie krajów europejskich, ale także USA, Kanady, Japonii, Tailandii, Meksyku i Kazachstanu.

Na ogólną liczbę 419 ras psów wykazywanych przez FCI w 2015r. w Oddz. Warszawskim ZKwP zarejestrowani byli przedstawiciele 243 ras. Oznacza to, że w stolicy nie było reprezentacji 176 ras psów. Wprawdzie nie można wykluczyć istnienia psów rasowych poza ZKwP. Np. w przedstawicielstwach dyplomatycznych. Należy też zwrócić uwagę, iż spośród w/w 243 ras psów, 15 ras było reprezentowanych przez jednego tylko przedstawiciela (Basset artezyjsko – normandzki, chart hiszpański, Cirneco dell’Etna, Duży münsterländer, Eurazier, Gończy Hamiltona, Irish Gien of Imaal Terrier, Kooikerhondje, Lakeland Terrier, Lancashire heeler, Mastif hiszpański, Norsk Buhund, Podenco z Ibizy krótkowłosy, Saarlooswolfhond, Szpic włoski.

Sądzę, że można przyjąć jako zjawisko typowe występowanie sporadyczne przedstawicieli rzadkich ras psów. Tym bardziej jednak, dla wzbogacenia „krajobrazu” kynologii polskiej, wskazane jest krzewienie wiedzy kynologicznej, propagowanie mało znanych, a niejednokrotnie zasługujących na rozpowszechnienie ras psów.

Jan Borzymowski