Pies gryzie ludzi

Gryzienie ludzi

Zaczyna się całkiem niewinnie i na początku jest to szczypanie za dłonie, za ręce, pociąganie za ubranie, na co reagujemy uśmiechem, bo szczeniaczek jest mały i słodki. Później szczenię rośnie, zmienia zęby na stałe i jest coraz silniejsze. Poprzednie delikatne podszczypywanie staje się coraz bardziej bolesnym …gryzieniem. Bywa połączone z warczeniem, czasami z akcentami agresji i staje się prawdziwą udręką dla właściciela.
Sprawa może przybrać poważniejszy obrót, gdy dojrzewający pies (7-8 miesięcy) pogryzie nasze kilkuletnie dziecko.

Skąd takie zachowania?
Najczęstszym powodem jest zbyt wczesne odłączenie szczenięcia od matki, zabranie z gniazda. Bywa, że pseudohodowcy wydają już pięciotygodniowe szczenięta podczas gdy powinny w nim pozostać do 8-9 tygodnia życia. Te trzy – czasami i więcej tygodni są bardzo istotne dla rozwoju psa. Właśnie w 5- 8 tygodniu życia pies uczy się psiego języka - również w  sensie  używania zębów.

Nawyk gryzienia może wynikać również z innego powodu.
Brutalna, ordynarna zabawa ze szczenięciem, droczenie sie z psiakiem prowadzi do stymulacji zachowań, które nikomu nie wyszły na dobre.

Jak się z tym uporać?
1. W zabawie, gdy malutki szczeniak ( do 4 miesiąca) chwyci ciebie za palce czy rękę piśnij głośno i nieprzyjemnie OJEJ!! AUUU! I zabierz rękę przerywając zabawę. Gdy zdezorientowany psiak siądzie, po chwili powróć do zabawy.

2. Kiedy pies dojrzewa i "terapia krzykiem" nie skutkuje, do okrzyku dodaj powolne podniesienie się z kolan, odwrócenie się od psa i odejście na kilka chwil.

3. Innym sposobem jest izolacja – gdy pies gryzie – przypinamy mu smycz i spokojnie wyprowadzamy do drugiego pomieszczenia. Tam go zostawiamy bez zabawek, gryzaków, na kilka chwil (1-2 minuty dla szczenięcia są wystarczające).

4. Jeśli pies poza podgryzaniem zaczyna być zdecydowanie agresywny, koniecznie rozpocznij terapię socjalizacji oduczania i kontrwarunkowania takich zachowań. Jeżeli wspomniane zachowania nie ustępują, skonsultuj się ze specjalistą od behawioru, dobrym szkoleniowcem - w celu ustalenia dalszego postępowania.

Nigdy:
1. Nie bij psa! Jeśli bijesz psa np. po głowie (co jest niedopuszczalne!) to twoja ręka będzie zawsze celem ataku, bo kojarzyć się będzie psu z karą i bólem, będzie potencjalnym wrogiem.
2. Nie wciskaj psu na siłę ręki do pyska, jest to dla niego nieprzyjemnie, niczego nie uczy, a stanowi rodzaj zagrożenia zarówno dla psa jak i twojego zdrowia!
3. Nigdy nie pozostawiaj psa i dziecka bez opieki! Pies to tylko pies!

Pamiętaj:
Pies potrzebuje czasu dla zrozumienia twoich oczekiwań, ażeby szeroko rozumiany kontakt z tobą przebiegał bezkolizyjnie.

Mariusz Antoszczuk