BASSET Griffon Vendeen

Znamy tego radosnego, szorstkowłosego psa z reklamy jednej z psich karm. Sympatyczny wyraz pyska, szorstki, ale długawy włos, do tego 'fruwające' uszy i 'powiewający' długi jęzor. Basset gryfoński, a właściwie jego dwie odmiany:

• petit - osiągający wielkość w kłębie 34-38 cm
• grand -większa odmiana, w kłębie 38-42 cm

to pies pochodzący z Francji, który dzięki olbrzymiej pracy hodowców staje się coraz bardziej popularną rasą.

Historia
Na początek kilka zdań o nazwie rasy. Słowo 'basset' pochodzi od francuskiego słowa 'bas' i oznacza tyle, co 'mały, niski'. Tak więc mianem basseta francuscy kynolodzy i hodowcy nazywają wszystkie (poza jamnikami) krótkonożne psy. Basset griffon vendeen to pies szorstkowłosy, stąd w nazwie i dużego i małego vendeena słowo 'griffon', którym Francuzi określają tylko i wyłącznie psy myśliwskie o szorstkim i stosunkowo długim włosie.
Z kolei słowo 'vendeen' wskazuje pochodzenie rasy, która powstała w Wandei (fr. Vandee) w zachodniej Francji.

Bassety gryfońskie pochodzą w prostej linii od dużego, francuskiego, szorstkowłosego psa gończego, nazywanego 'grand griffon vendeen', a wyhodowane zostały stosunkowo niedawno, bo w latach 90-tych XIX wieku na dworze hrabiego D'Elve. We Francji od zawsze polowano na króliki, lisy, dziki i zwierzynę płową, dlatego tak bardzo rozpowszechniona była i wciąż jest tam hodowla psów myśliwskich używanych do polowań. Niestety, chociaż gryfony wspominane są już w średniowieczu, a potem dzięki pracy d'Elve i Dezamy (podzielił rasę na dwie wielkości) stały się dość popularne, to jednak po upadku francuskiej arystokracji rasa prawie zanikła. Ponowne zainteresowanie nią pojawiło się dopiero w XX wieku. Powołano do istnienia klub BGV, który jest odpowiedzialny za dbanie o hodowlę psów zgodnych z wzorcem i oczekiwaniami używkowymi.

Użytkowość
Basset griffon vendeen to doskonały pies myśliwski, charakteryzujący się bardzo donośnym głosem, osiągający największą prędkość wśród bassecich pobratymców, bardzo odważny, dość uparty i niesamowicie wytrzymały.
Psy te zawsze ceniono za możliwość użytkowania ich jako psów gończych na króliki. Myśliwi cenią ich ciętość i pasję łowiecką.

Charakter
Nie może odbiegać bardzo od tego, do czego te psy zostały stworzone. Dlatego warto pamiętać, że mimo wdzięku, urody oraz przyjaznego i pogodnego usposobienia są to nadal psy myśliwskie. Owszem mogą być psami towarzyszącymi i rodzinnymi, a ułatwia im to ich łagodne, ciekawskie, przyjacielskie i żywotne usposobienie.
Niewątpliwie wadą jest ich niepokorny charakter, bo niezbyt chętnie podporządkowują się właścicielowi. BGV ma swoje zdanie, dlatego powinni posiadać je ci, którzy znajdą tyle czasu, by je układać i odpowiednio wychowywać oraz zapewniać im maksymalną dawkę ruchu i zajęć.
Ten pies o wyglądzie słodkiego roztrzepańca wynalazcy swoją popularność zawdzięcza też byciu nieskomplikowanym towarzyszem dziecięcych zabaw. Raczej nie przeszkadzają mu mało delikatne na początku maluchy, radzi sobie nimi dzięki zwinności i wytrzymałości.

Wygląd
Petit i grand nie różnią się tylko wzrostem, bo wzorzec wskazuje również na kilka innych różnic w wyglądzie przedstawicieli obu ras.
Grand basset griffon vendeen to pies, jak wszystkie bassety o wydłużonej sylwetce, wydłużonej głowie, czarnym lub u ubarwionych biało-pomorańczowo brązowym nosie. Uszy granda są giętkie, wąskie i cienkie, zwinięte do wewnątrz. Szyja dość długa, bez wiszącego podgardla, i doskonale umięśniona. Linia górna prosta, linia dolna z wyraźnie sięgającą łokci klatką piersiową. Całość dopełnia gruby u nasady, wysoko osadzony ogon, który musi być noszony wygięty szablasto ku górze.
Szata granda jest twarda, a psy miewają umaszczenie tricolor, piaskowe z osmoleniami, płowe z przesianiem, czarne z białym przesianiem, czarne podpalane. Ważne by pies miał mocno zaznaczone, sterczące brwi.

Petit z kolei to też pies o wydłużonej sylwetce, a jednocześnie o wysoko i dumnie noszonej głowie. Głowa petita jest lekko wysklepiona, z dość mocno zaznaczonym guzem potylicznym i obfitym owłosieniem. Oczy petita są duże, ciemne, o bystrym spojrzeniu. Brwi powinny być obfite ale nie mogą przesłaniać gałek ocznych.

Uszy powinny być wąskie, miękkie, osadzone poniżej linii oczu, długie, owalnie zakończone, pokryte długą sierścią. Szyja petita podobnie jak u granda musi być mocna, długa i bez podgardla. Górna i dolna linia również nie różnią się w wyglądzie od granda. Z kolei ogon winien być wyżej osadzony, krótszy niż u granda, niezbyt gruby u nasady i noszony zawadiacko do góry.

Sierść petita jest twarda, średniej długości, nie może być wełnisty ani jedwabisty. Dopuszczone umaszczenie to białe w czarne łaty, czarne podpalane, płowe lub pomarańczowe z białymi znaczeniami, z czarnym nalotem lub bez oraz tricolor. W gwarze łowieckiej i kynologicznej takie umaszczenia określa się jako zajęcze, borsucze, wilczate lub dzicze.

Zdrowie
Jak wszystkie gończaki tak i BGV są dość zdrową rasą, dzięki innej niż basset hound nie cierpią one na problemy skórne, z kręgosłupem czy na choroby oczu. Jednak jak wszystkie psy z obwisłymi uszami miewają problemy z zapaleniem ucha. Gdy mowa o  chorobach dziedzicznych zalecam kupowanie psów po przebadanych np. w kierunku chorób serca, dysplazji bioder lub oczu rodzicach, tylko w renomowanych i zrzeszonych w FCI hodowlach.

Mariusz
WORTAL PSY24.PL